බුද්ධෝ තිලෝක සරණෝ (buddho thiloka sarano)

දුටුගැමුණු රජතුමා යුධයට යන කල රන්පත්‍රයක ලියා ඔටුන්නෙහි තබා ගෙන යන ලදැයි ප්‍රසිද්ධ මහානුභාව සම්පන්න ගාථා තුන.

බුද්ධෝ තිලෝක සරණෝ
බුද්ධෝ සූරියෝ තමෝනුදෝ
ඒවං තං සරණං ඛේමං
බුද්ධෝ මේ සරණං වරං
ගච්ඡාමි සරණං බුද්ධං
නත්ථි මෛහං භයං සදා

ධම්මෝ තිලෝක සරණෝ
ධම්මෝ සූරියෝ තමෝනුදෝ
ඒවං තං සරණං ඛේමං
ධම්මෝ මේ සරණං වරං
ගච්ඡාමි සරණං ධම්මං
නත්ථි මෛහං භයං සදා

සංඝෝ තිලෝක සරණෝ
සංඝෝ සූරියෝ තමෝනුදෝ
ඒවං තං සරණං ඛේමං
සංඝෝ මේ සරණං වරං
ගච්ඡාමි සරණං සංඝං
නත්ථි මෛහං භයං සදා

තේරුම – බුදුරජාණන් වහන්සේ තුන් ලොවට සරණ ය, තුන්ලෝ වාසීන්ගේ මෝහ නැමති අන්ධකාරය විද්වංසනය කිරීමට සූර්ය දිව්‍ය රාජයා වැනි ය. ඒ බුද්ධරත්නය මට නිර්භය පිණස පවත්නේ ය. උතුම් ප්‍රතිෂ්ඨාධාර පිණිස පවත්නා ඒ බුද්ධරත්නය මම සරණ කොට යමි. එහෙයින් මට කිසි කලෙකත් භයක් නැත්තේ ය.

දුටුගැමුණු රජතුමා නිතර භාවිතා කළේය යි ප්‍රසිද්ධ මහානුභාව සම්පන්න ජයමංගල ගාථාවක්

ජයෝ මුනිදස්ස සුබෝධිමූලෙ
අහොසි මාරස්ස පරාජයෝ හි
උග්ඝෝසයුං දේවගණා පසන්නා
ඒතේන සච්චේන ජයස්සු මෛහං

References:

[1] මහා පිරිත් පොත, දෙවුන්දර ශ්‍රී වාචිස්සර නාහිමි p336, 337